Anna Gajda jest jarosławianką, z wykształcenia nauczycielką, obecnie na emeryturze. Literaturą pasjonuje się od wielu lat. Pisze wiersze i opowiadania dla dorosłych i dla dzieci. Brała udział, i bierze nadal, w wielu konkursach literackich regionalnych, ogólnopolskich oraz międzynarodowych, otrzymując nagrody i wyróżnienia. Debiutowała w latach 80-tych na antenie Radio Rzeszów, następnie w Kurierze Jarosławskim. Jej twórczość publikowano na łamach prasy, jak również w almanachach pokonkursowych. W Radio i TV Rzeszów emitowane były reportaże oparte o tematykę jej wierszy. W swoim dorobku autorka posiada wiele zbiorków wydanych przez oficyny literackie, jak też przez nią samą.

 W 2005 r. została uhonorowana Złotą Odznaką „Za zasługi dla Jarosławia”, zaś w 2007 r. „Medalem Komisji Edukacji Narodowej”.

R E G U L A M I N

XIV Regionalnego Konkursu Recytatorskiego i Poetyckiego im. Jerzego Hordyńskiego

Do udziału w konkursie zapraszamy młodzież gimnazjów, szkół ponadgimnazjalnych, studentów oraz osoby dorosłe.

Konkurs obejmuje kategorie:

- recytacja

- poezja śpiewana

- twórczość własna

• W kategorii recytacji uczestnik powinien

zaprezentować dwa wybrane utwory: jeden autorstwa Jerzego Hordyńskiego i jeden Mateusza Pieniążka. Maksymalny czas prezentacji nie powinien przekroczyć 5 minut.

• W kategorii poezja śpiewana uczestnik powinien zaprezentować jeden lub dwa utwory

J. Hordyńskiego. Łączny czas prezentacji nie powinien przekroczyć 5 minut. Organizatorzy zapewniają fortepian jako instrument akompaniujący.

• W kategorii twórczość własna - uczestnik zobowiązany jest do przesłania swoich tekstów (maksymalnie trzech) nie nagrodzonych do tej pory w tym konkursie.

Liczba uczestników konkursu w poszczególnych kategoriach z jednej instytucji nie może przekroczyć trzech osób.

TERMINY:

• do 9 października 2015 r. – zgłoszenia do udziału w konkursie, wraz z tekstami, należy

przesłać na adres:

Urząd Miasta Jarosławia

Wydział Oświaty

Rynek 1, 37-500 Jarosław

• 16 października 2015 r. o godz. 9.00 – przesłuchania konkursowe w Centrum Kultury

i Promocji w Jarosławiu, Rynek 5 /sala lustrzana/.

• 23 października 2015 r. o godz. 10.00 - uroczyste podsumowanie konkursu.

UWAGA!

Zgłoszenie udziału w konkursie jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na przetwarzanie danych osobowych i wizerunku zgodnie z ustawą z dnia 29.08.1997r. o ochronie danych osobowych.

BIBLIOGRAFIA:

Jerzy HORDYŃSKI:

1. Powrót do Świata (1951, debiut)

2. Wędrówki (1955)

3. Pod znakiem Wagi (1959)

4. Rozmowy z Chopinem (1961)

5. Głowa na pieńku (1965)

6. Koncert włoski (1968)

7. Błędne koło (1969)

8. Egzorcyzmy (1972)

9. Wiersze wybrane (1976)

10. Epitafium dla kota (1977)

11. Cena oddechu (1982)

12. Ślad (1985)

13. Oddalenia (1989)

14. Seans (1995)

15. Festyn (1998, pośmiertnie)

16. Antologia wierszy Jerzego Hordyńskiego (2008)

Mateusz PIENIĄŻEK: (wybór)

1. Pieśni ogrodów (1996)

2. Powrót do źródła (1997)

3. Ciche legowiska (2002)

4. Ciocia Szpila i walizka wierszy (2005)

5. Lili – Wenecja (2006)

6. Wizyty domowe (2006)

7. Wiersze żebrane (2007)

8. Otwórz mi Bramy (2008)

9. Wiatraczek na niebie (2008)

10. Wiersze amerykańskie (2010)

W/w pozycje książkowe są w zasobach

Miejskiej Biblioteki Publicznej w Jarosławiu.

NIE UMRĘ CAŁKIEM

Nie umrę całkiem, skrawek mego życia,

Myśli, tęsknoty na papierze składam.

I duszy skrawek i różne przeżycia.

Co tylko nieraz Bogu opowiadam.

Snuje się życie jak nitka z kądzieli.

Co szybko chudnie, gdy włókna ubywa.

Coraz mniej dzionków od wieczności dzieli.

I coraz krótsze, gdy nam lat przybywa.

Nie umrę całkiem, bo me strofy skromne

Poszły w świat, dzięki tej ludzkiej dobroci.

Ile tych wierszy, już teraz nie pomnę.

Niechaj tym sercom szczęście drogi złoci.

Niechby pociechą stały się dla kogo,

Gdy dusza jego jest w jakiejś rozterce.

Aby nie spojrzał na nikogo wrogo.

Dla nie lubianych otworzył swe serce.

Jerzy Hordyński - poeta i publicysta, urodził się 18 października 1919 roku w Jarosławiu. Studiował prawo, orientalistykę i filologię polską na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, a podczas okupacji kontynuował naukę na tajnym uniwersytecie i publikował wiersze w podziemnych antologiach oraz prasie podziemnej. W 1944 roku zesłany do sowieckich łagrów, pracował w kopalni w Donbasie. Po trzech latach zwolniony wrócił do Jarosławia. Następnie przeniósł się do Krakowa, gdzie ukończył polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim.

WODZOWI W HOŁDZIE

Pierwszy wiersz 16/17-letniego Jerzego Hordyńskiego, debiuty: poetycki i literacki w miesięczniku gimnazjalnym "POBUDKA" (Stanisławów, 1935-37)

Umiałeś spojrzeć w oczy wrogowi

I naród polski wyzwolić z katuszy,

Byłeś podobny dzielnemu Marsowi,

Hart mężnych Spartan nosiłeś w duszy.

Umiałeś walczyć wytrwale i mężnie,

Bo przyświecała Ci wolność Ojczyzny,

I wywalczyłeś Polskę orężnie,

Darując w ofierze krew swą i blizny.

Dziś z całej Polski w dzień Twego imienia,

Od fal Bałtyku aż do wierchów Tater,

Płyną obfite i szczere życzenia

Tam gdzie przebywa Narodu Bohater.

Dziś rwie się okrzyk z każdej  piersi ludzkiej,

Co w sobie czuje choć trochę polskości:

Wiwat! Niech żyje Marszałek Piłsudski,

Wódz nasz i twórca Niepodległości !

Janusz Szuber. Poeta. Sanoczanin. Rocznik 1947.
Metrykalnie rówieśnik poetów Nowej Fali. Z tym, że kiedy oni wydawali wiersze, on swoje chował do szuflady. Zaczął je publikować dopiero na przełomie lat 1995/1996. Jako pierwszy ukazał się tzw. pięcioksiąg, wydany nakładem kuzynki poety, Grażyny Jarosz z Oslo: Paradne ubranko i inne wiersze, Apokryfy i epitafia sanockie, Pan Dymiącego Zwierciadła, Gorzkie prowincje, Srebrnopióre ogrody.

Jego poezja bardzo szybko zdobyła uznanie krytyki, czytelników i... innych poetów.
Zbigniew Herbert w liście do Janusza Szubera pisał: Niestety, mój drogi przyjacielu, jest Pan poetą i nic na to nie można poradzić. Czesław Miłosz zaś wiersz Pianie kogutów skwitował krótko: To arcydzieło.

Do tej pory w języku polskim ukazało się ponad 20 książek poetyckich Szubera. Jego wiersze były tłumaczone m.in. na ukraiński, angielski, francuski, niemiecki, flamandzki.

Janusz Szuber jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i PEN Clubu. Otrzymał nagrody Kazimiery Iłłakowiczówny, Fundacji Kultury, Fundacji Władysława i Nelli Turzańskich.

Poeta jest także działaczem społecznym - wspólnie z Tomaszem Korzeniowskim powołał do życia (dziś już niestety nieistniejące) Stowarzyszenie Korporacja Literacka, mające integrować środowisko literackie ziemi sanockiej. Był też spiritus movens ośrodka Pancovianum działającego przy Miejskiej Bibliotece Publicznej w Sanoku. Celem było gromadzenie materiałów nt. Mariana Pankowskiego, wybitnego literata wywodzącego się z Sanoka. Efektem tych działań była m.in. konferencja naukowa poświęcona Pankowskiemu i cykl publikacji Akta Pancoviana.  

żródło: http://januszszuber.pl/content/biografia 

Propozycje wybranych utworów Janusza Szubera:

SZTURPAK

Jeszcze za czasów mojego dzieciństwa

Mówiono o takich: szturpak,

Co znaczyło „nierozgarnięte popychle", „niezgrabiasz"

I szansy żadnej na odmianę koślawego losu.

Ten wpisany w gwiazdy nie dopuszczał korekt

A nieliczne wyjątki potwierdzały żelazną regułę.

Dlatego chodziło się do kina lub teatru cieni.

Jak pijany płotu, ratując tamto,

Czepiam się słowa-widma,

Niepewny, czy odnalazłbym je w jakimś słowniku,

Poza domowym, oczywioecie, kiedy sam

Ze sobą, bez świadków uprawiam wątpienie